"Πώς αφήσαμε τις ώρες μας και χάθηκαν, πασχίζοντας ανόητα να εξασφαλίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων''

Γ. ΡΙΤΣΟΣ


24 Σεπ 2013

Τα "παιδεία" παίζει?...



Street artist: Jetsonorama



Αναβρασμός, απεργίες, διαδηλώσεις, διαθεσιμότητες και απολύσεις εκπαιδευτικών, μείωση μισθών, κατάργηση σχολικών μονάδων, κατάργηση μαθημάτων και σταθερά παραθυράκια στην τηλεόραση με ατελείωτες συζητήσεις επί των συζητήσεων…
Ιδού λοιπόν η χώρα του πολιτισμού, των τεχνών και των γραμμάτων!!!
Άρε Περικλή με τον χρυσό σου τον αιώνα και τα οράματά σου, πατέρα του Δημοκρατικού πολιτεύματος και ιδρυτή της κοινωνικής πολιτικής… Ποιος να σου το ‘λεγε ότι 25 αιώνες μετά, θα επανέρχονταν οι δύναμη των "ολιγαρχικών",  μια χούφτα "αρχόντων" (βουλευτών) όπου στο όνομα μιας φαινομενικής δημοκρατίας, την οποία θυμούνται και περιορίζουν στις ανά των τεσσάρων ετών εκλογών, θα αποφάσιζαν και θα ενεργούσαν ερήμην των πολλών… Με την έννοια πως ενώ η λαϊκή κυριαρχία και η ισότητα των πολιτών προβάλλονται ως ύψιστα αγαθά, στις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες, εντούτοις στη δια αντιπροσώπων εκπροσώπηση, η λαϊκή θέληση υποτάσσεται στα συμφέροντα των λίγων και χωρίς να υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά, παρά μόνο η απειλή της μη επανεκλογής των αντιπροσώπων.
 Έτσι οι σύγχρονοι "άρχοντες", αποφασίσουν και εκλέγουν, μόνο αναμεταξύ τους, νόμους και διατάξεις. Μη λαμβάνοντας δηλαδή υπόψη τους το δικαίωμα συμμετοχής των ελεύθερων πολιτών στα κοινά και κάθε κρατική δραστηριότητα. Το ακριβώς δηλαδή αντίθετο από αυτό που συνέβαινε τόσες χιλιάδες χρόνια πριν, όπου κάθε ελεύθερος πολίτης και δη των χαμηλών εισοδηματικών τάξεων, είχε άμεση και υποχρεωτική συμμετοχή σε κάθε κρατική δραστηριότητα, νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, εκφράζοντας με άμεσο τρόπο την λαϊκή θέληση.
Τα παραπάνω αφορούν το γενικότερο κακό πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, όμως εγώ θα ήθελα να δώσω ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα της παιδείας και της εκπαίδευσης που επίσης έχει πληγεί και πλήγεται ανεπανόρθωτα…
Αναρωτιέμαι λοιπόν, δεν είναι άραγε σημαντικό και υψίστης προτεραιότητας για την πολιτεία, η δημιουργία ενός ικανού εκπαιδευτικού συστήματος που θα "πλάθει" χαρακτήρες, ακέραιους και ικανούς, για την μετέπειτα δημιουργία σκεπτόμενων πολιτών, που θα ενδιαφέρονται για τα κοινά και θα έχουν κοινωνική συνείδηση και ευαισθησία; Δεν αποτελεί μείζον θέμα η ύπαρξη επαρκούς εκπαιδευτικού προσωπικού στα σχολεία και μάλιστα σωστά αμειβόμενο και κατάλληλα καταρτισμένο, ώστε να διαχωριστεί από τον ρόλο του "δημοσίου υπαλλήλου" και να αφομοιωθεί στην πραγματική του ταυτότητα που θα αφορά το πνευματικό του λειτούργημα;  
Δεν είναι άραγε σημαντική για την πολιτεία η μορφωτική και η αισθητική καλλιέργεια των νέων ανθρώπων ώστε να αναπτυχθούν η κριτική ικανότητα, η ευαισθησία, η δημιουργική σκέψη και ο  ισορροπημένος συναισθηματικός και πνευματικός κόσμος;
Δεν μπορεί παρά να μου γεννηθούν αυτά τα ερωτήματα και πολλά άλλα, βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί και ιδιαίτερα με την προσεχή ψήφιση του σχεδίου νόμου που φέρει τον τίτλο: «Aναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Eκπαίδευσης και λοιπές διατάξεις». Σε αυτή λοιπόν την κυβερνητική «Aναδιάρθρωση», απουσιάζει παντελώς η Αισθητική αγωγή, η καλλιτεχνική καλλιέργεια και οποιαδήποτε αναφορά στην Τέχνη.
Αξιοσέβαστη και απαραίτητη η γνώση των Μαθηματικών και των λοιπών Φυσικών επιστημών, καλλιεργούν την λογική συνείδηση και οξύνουν το μυαλό…
Αξιοσέβαστη και απαραίτητη η γνώση της Γλώσσας, μας μαθαίνει να μιλάμε σωστά, ενώ καλλιεργεί την έκφραση και την επικοινωνία δια του γραπτού και προφορικού λόγου…
Αξιοσέβαστη και απαραίτητη η γνώση της Ιστορίας, να γνωρίζουμε το παρελθόν για να δημιουργήσουμε ένα ακόμα καλύτερο μέλλον…
Αξιοσέβαστη και απαραίτητη η γνώση της Ξένης γλώσσας, βασική γέφυρα επικοινωνίας, ζώντας και ενεργώντας μέσα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία…
Ωχ!... Και με τον πολιτισμό των τεχνών τι γίνεται; Τις καλές τέχνες με την αισθητική αγωγή που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους δια μέσου της εξωτερικής και εσωτερικής αισθητικής μας καλλιέργειας;  Και την μουσική αγωγή που μας διδάσκει ισορροπία, αρμονία και εξημερώνει τις ψυχές μας και τα ήθη; Τίποτα; Να τα εξαφανίσουμε;… Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πως η τέχνη λειτουργεί αυτεξούσια αλλά και ενοποιητικά για τα υπόλοιπα γνωστικά αντικείμενα στα πλαίσια της γενικής διδασκαλίας, καθώς υποβοηθά αποφασιστικά αλλά και προϋποθέτει την εξειδίκευση και την τεχνική κατάρτιση σε πολλά  επιμέρους γνωστικά αντικείμενα.
Θεωρείτε λοιπόν περιττή η αισθητική αγωγή;
Δηλαδή αντί να πηγαίνουμε μπροστά… Πάμε προς τα πίσω! Και τα παιδιά… Πως νιώθουν τα παιδιά για όλα αυτά; Τα ρωτήσαμε πριν τους αφαιρέσουμε την δημιουργία που τους δίνει χαρά, εξωτερικεύοντας και δίδοντας μορφή στην αστείρευτη φαντασία τους;
Ο σκοπός λοιπόν, δεν είναι η δημιουργία ολοκληρωμένων ατόμων με αυτογνωσία, προσωπική θεώρηση και όραμα για το πώς πρέπει να είναι ο κόσμος και ποια η θέση τους μέσα σε αυτόν;
Αχ εσείς "άρχοντες" με τα μεγαλεπήβολα σχέδιά σας… Δεν θέλετε στην πραγματικότητα αυριανούς πολίτες, ελεύθερα σκεπτόμενους και πραγματικά ενεργούς… Ξέρω, ξέρω... Κάτι τέτοιο θα μεταβίβαζε και θα διαμοίραζε την εξουσία, από μια μικρή ολιγαρχία σε μια ευρύτερη πλειοψηφία πολιτών.
Όμως, μάθετε τούτο: "Η απόκτηση άνεσης και επιδεξιότητας στην έκφραση του εσωτερικού κόσμου των παιδιών, ο αγώνας για τη θεμελίωση ειλικρινούς επικοινωνίας, ισοτιμίας και αρμονίας στις αμοιβαίες σχέσεις των μελών μιας κοινωνίας, αυτά αποτελούν τους βαθύτερους στόχους της Παιδαγωγικής Επιστήμης. Οι στόχοι αυτοί, επιτυγχάνονται στο ακέραιο διαμέσου της τέχνης γιατί η τέχνη εξανθρωπίζει ολοκληρωτικά!"









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου