"Πώς αφήσαμε τις ώρες μας και χάθηκαν, πασχίζοντας ανόητα να εξασφαλίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων''

Γ. ΡΙΤΣΟΣ


31 Δεκ 2014

Απο-λογισμός




Μικροσκοπική, τόση δα ήμουν, όταν ο καιρός και οι εποχές ήσαν με ξεκάθαρη μορφή,
πηδούσα απ’ το παράθυρο, χόρευα σε αλάνες και κρεμιόμουν απ’ τα σύννεφα.
Άρπαζα στις στάλες χούφτες μου, όποιες μαργαρίτες έπαιρνα χαμπάρι,
σε γλάστρες, χώμα ή τσιμεντένια ακρούλα. Γλυκιά εμμονή το φως τους.

10 Δεκ 2014

Κάπως έτσι… Αδιανόητα.





Άμετρη παρωδία οι παρόλες σου,
μπας και ξεπλύνεις αμαρτίες
με άγιες λέξεις.
Ακατάσχετο τρεχαλητό ο νους, μπας και ξεγελάσεις τα θολά σου όνειρα.

2 Δεκ 2014

Άτακτα κτήτωρ και ξερό ψωμί.



Θυμάσαι τα λευκώματα που φτιάχναμε στο σχολείο; Ξέρεις, εκείνο το τετραδιάκι-ψυχογράφημα
που δημιουργούσαμε με σκοπό να πούμε όλα αυτά που δεν τολμούσαμε και τελοσπάντων μέσα από το οποίο μπορούσαμε να καταλάβουμε τον χαρακτήρα, τις επιθυμίες και τους πόθους του ποθητού "άλλου". Εντέλει αυτός ήταν ο σκοπός, να μάθεις ποιός ή ποιά "γονατίζει" σε ποιόν… 
Ποιός νοιάζονταν μωρέ για το αγαπημένο χρώμα της Σούλας; Χα!