"Πώς αφήσαμε τις ώρες μας και χάθηκαν, πασχίζοντας ανόητα να εξασφαλίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων''

Γ. ΡΙΤΣΟΣ


22 Ιουν 2014

Έλα ρε…




Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ταιριάζουν με την "αισθητική" μας αντίληψη, εννοώντας στους τρόπους, το βλέμμα, το χαμόγελο, την κίνηση, την στάση… Ζωής.
Όμοια υπάρχουν και λέξεις…

15 Ιουν 2014

Άλλο-θι




Να μη φοβάσαι τις λέξεις αλλά περισσότερο τις ανειρήνευτες πράξεις μας.
Οι λέξεις, παραμένουν ακίνδυνες, πουπουλένιες και αθόρυβες,
εμπρός στην ένσαρκη θεριεύουσα αμεσότητα του πόθου μας…

9 Ιουν 2014

Να φοβάσαι την… Κοκκινοσκουφίτσα!




(It's all make believe, isn't it?...) Οil on canvas 142x128cm


Ήσυχα και αθόρυβα πάντα να αρθρώνεις το βήμα και τον λόγο σου…
Ήσυχα και αθόρυβα να χαράσσεις τα ίχνη σου, μικρά και ανεπαίσθητα, έτσι δεν θα σβήνονται ποτέ παρά θα μένουν εκεί, σε κάποια ακρούλα του μυαλού. Μου είχε πει κάποτε, απάνω στο αλκοολίκι του, ένας στοιχειωμένος λογοτεχνικός ήρωας… Έτσι τον έλεγα.

3 Ιουν 2014

Deadline……………………………………...





Ο χρόνος… Είναι περιπαιχτικός, αλήτικος. Νομίζεις ότι τον έχεις και όλο σου φεύγει.
Σα την γκόμενα που σε παίζει, σε ανάβει και λίγο πριν… Σε αφήνει μετέωρο στην ζάλη του πριν, του τώρα, του μετά. Να ψάχνεσαι, να μαζεύεις ότι σου έχει απομείνει και να ξανά συντάσσεις λεπτά, ώρες, μέρες, σκέψεις, αισθήσεις, συναισθήματα.
Ξανά στοιχίζεις τις ακούσιες αισθητήριες παρατάξεις του νου, πρώτα του δικού σου Deadline κι ύστερα των άλλων. Έτσι πρέπει, αυτή είναι η σειρά σου λέω, όχι πρώτα των άλλων…