Άλλο-θι

Να μη φοβάσαι τις λέξεις αλλά περισσότερο τις ανειρήνευτες πράξεις μας.

Οι λέξεις, παραμένουν ακίνδυνες, πουπουλένιες και αθόρυβες,

εμπρός στην ένσαρκη θεριεύουσα αμεσότητα του πόθου μας…

Σε ηδονίζομαι σε κάθε "ανήλικη" και "ενήλικη" αλάνα του μυαλού μου.

Αήττητος οδηγός η λαχτάρα μου μπρος σε κάθε απαλό και σκληρό χάδι του κορμιού.

Το στόμα και το σώμα δεν στεγνώνουνε ποτέ,  παρά, μένουνε υγρά καυτά και με πυρώνουνε.

Δεν πρέπει να με πλησιάσεις, θα καείς.

Θέλω να ασελγήσω μια ακρούλα απ’ το λαιμό σου,

να την ρουφήξω, να σε στιγματίσω. Να κραυγάζει την κυριότητά μου.

Δεν πρέπει να σε πλησιάσω, θα σε γεμίσω σημάδια.

Σημαδεμένος θα ζεις, θα σε προδίδουν… Κυρίως τα μέσα σου.

Θέλω να δαγκώσω τα χείλη σου, να τα ματώσω κι ύστερα απαλά με τη γλώσσα να στα μελώσω,

να τα κάνω να τρέμουν.

Ολόκληρος  να τρέμεις και εγώ, η αμαρτωλή, να σταυρωθώ, επάνω σου.

Δεν καταλαβαίνεις… Δεν ξέρεις…

Κρύβομαι, να μην υποκλιθώ ακόρεστα στη λαγγεμένη ηδονή σου.

Με τα νύχια να κρατώ τα ξέφτια του αφειδώλευτου δοσίματός μου,

άκρατη προσφορά στο ερωτικό βωμό σου.

Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς…

Ασύστολη ευχαρίστηση η συβαριτική νάρκωση της σκέψης…

Απαλά, βαθιά, σαϊτεμένα να με παίρνεις… Έτσι… Και εγώ να σε φιλώ με βίαιη γεύση.

Να φανατίζεται στο σώμα μου το άγγιγμά σου.

Να καταλαμβάνεσαι από την μυρωδιά μου.

Να θες να περιέρχεσαι στη μέθη μου και με βλέμμα που θα ανάφτει στο δικό μου, να απάγεις

κάθε μικρή μου βρώμικη και καθαρή, σάρκινη ανάσα.

Με τα πόδια μου γύρω σου, να σε κλειδώνω μέσα μου δυνατά κι απόλυτα, λίγο πριν ελευθερώσεις τους αλμυρούς χυμούς απ’ το μεδούλι της ψυχής σου και ζωγραφίσεις το κορμί μου…

Στο λαιμό, στο στήθος, στην κοιλιά, σε γη και ουρανό…  

Και να μην σου φτάνει… Να μη μου φτάνει…

Πλάττοντας ζέον, μέσα τα χέρια να βουτήξω για να σε πλύνω.

Και ξανά απ’ την αρχή, αμαρτωλά να σε ασωτέψω.

Δεν καταλαβαίνεις… Δεν ξέρεις…

Συνέχισε να κολυμπάς στης ζωής σου,

τα ασφαλή, μετρημένα και ήρεμα νερά της,

τα δικά μου είναι άμετρα, βαθιά και επικίνδυνα. 

Δεν ξέρεις από αλκοολικούς έρωτες…

Μεθάς από τη θάλασσα του άλλου και όλο να τηνε πίνεις θέλεις.

Δεν αντέχεις χωρίς αυτό, χώρια του να ζεις. Λίκνο του έρωτα και της ζωής.

Ανάλλαχτη εξάρτηση η έκφυλη γεύση του κορμιού και του μυαλού.

Μέσα κλεισμένη, στο άλλοθι της φυλακής ψυχής μου, λόγω τιμής…………Θα σε πεινάω.