Αλκοολικός του Alizarin crimson

Ένας καλλιτέχνης δεν στερεύει ποτέ, όσο δουλεύει το μυαλό του, αισθάνεται η καρδιά του και διψάει η ψυχή του. 

Κατάλαβες; Δεν υπάρχει παραγωγική και μη παραγωγική περίοδος, παρά μονάχα η καύλα της ψυχής που απλώς χαμηλώνει ή ανεβάζει στα ύψη την ηδονή της, σχεδιάζοντας μορφές με την γλώσσα των χρωμάτων.

Η ηδονή πάντα εκεί είναι σε κάθε στίγμα και γραμμή.

Πρόσεχε τι σου λέω… Βρίσκεται ακόμα και στο μισό δεντράκι, που ξαφνικά διακρίνεις να σχηματίζουν, τα ψίχουλα στον πάγκο της κουζίνας σου.

Ένας αληθινός καλλιτέχνης δεν σταματάει να δημιουργεί. Ζωγραφίζει άπειρες ώρες και δημιουργεί αμέτρητα έργα μέσα στα κατάβαθα του νου του.

Όταν τρώει, όταν περπατάει, όταν πέφτει για ύπνο,

όταν πίνει το ποτό του, ακόμα κι όταν χέζει.

Ένας αληθινός καλλιτέχνης λιμπίζεται την δημιουργία μιας εικόνας ακόμα και στο τελείωμα της σάλτσας που σχηματίζουν τα αποφάγια του πιάτου του.

Το πινέλο δεν πιάνεται με τα χέρια σου λέω, πρώτα με το μυαλό σου πιάνεται.

Κι ας κάνεις μήνες ή και κάποια χρόνια να μυρίσεις μπογιά, η μυρωδιά είναι άσβεστη στις μνήμες σου. Δεν γίνεται αλλιώς, έχει ποτίσει κάθε σου κύτταρο.

Μπορεί να βρίσκεσαι μπροστά στο λευκό σου τελάρο και να το κοιτάς για ώρες ή εβδομάδες. Η διαδικασία έχει ξεκινήσει από το πρώτο δευτερόλεπτο. Ο καλλιτέχνης το ξέρει. Δεν φοβάται το "κενό",  παρά μονάχα τους κενούς ανθρώπους.

Δεν φοβάται την έλλειψη ιδεών γιατί είναι ο ίδιος "ιδέα".  

Το πνεύμα του είναι εκείνο που πραγματώνει το αόρατο σε ορατό και το ξέρει.

 Αλκοολικός στην πάσα λεπτομέρεια της ζωής που δημιουργεί τις γραμμές και τις φόρμες στο μυαλό του κι αυτό είναι το οξυγόνο της πραγματικότητάς του, μιας πραγματικότητας ολόδικής του, που δεν αντιλαμβάνονται οι πολλοί.

Κατάλαβες; δεν έχει νόημα να επηρεάζεσαι με τα τούτα και τα ‘κείνα της θνησιμότητά σου, δεν υπάρχουν καν. 

Επικεντρώσου μονάχα στα αθάνατά σου, στις μαγικές οπτικές σου γωνίες, στα σκοτάδια και τα φώτα της ψυχής που φτιάχνουν τις φόρμες της ζωής σου, στον απόκοσμο χάρτη του μυαλού σου και στο μεγαλείο των άθνητων δαχτύλων σου. 

Όλα τα άλλα, υπάρχουν απλώς για την αφορμή, το κίνητρο είναι πάντα πιο ισχυρό. Είναι αθάνατο.

Κατάλαβες; Γι αυτό σου λέω, όσο διψάει η ψυχή σου θα πίνεις χρώμα.

Είσαι καλλιτέχνης… Αρά για πάντα διψασμένος.